Pracoholizm
Czy pracoholizm to coś więcej niż zaangażowanie? Choć w kulturze nagradza się intensywną pracę, warto się zastanowić, czy czasami nie przekraczamy granicy, która zamiast prowadzić do rozwoju – wykańcza. Pracoholizm to nie tylko godziny spędzone przy biurku, ale i ciągłe myślenie o pracy, rezygnacja z relacji i pasji, brak umiejętności odpoczywania.
Czym różni się pracoholizm od pracowitości?
W pracoholizmie praca staje się celem samym w sobie, przysłaniając zdrowie, relacje i osobiste szczęście. Pojawiają się też fizyczne symptomy: bezsenność, napięcia, chroniczny stres, a czasem nawet izolacja społeczna.
Pracoholizm narasta powoli, w trzech fazach – od niewinnego zaangażowania, przez rezygnację z życia towarzyskiego, aż do całkowitego zatracenia się, które wymaga profesjonalnego wsparcia.
Jak się przed tym chronić?
Zachowanie równowagi między życiem zawodowym, a prywatnym jest kluczowe. Pamiętajmy, że troska o siebie to nie tylko odpoczynek, ale i stawianie granic. Nie bójmy się prosić o wsparcie, kiedy praca zaczyna nas przerastać – droga do wyzdrowienia może być wyzwaniem, ale jest możliwa z odpowiednią pomocą.